Velpse Voetbalclub "Olympia"

Algemene informatie

VVO is onder de naam "Olympia" op 3 maart 1901 opgericht en was een van de eerste voetbalverenigingen in de regio. VVO is een Velpse vereniging, de oudste van de gemeente, maar al vanaf het begin had de club sterke banden met Rozendaal.

Baron van Pallandt, eigenaar en bewoner van Kasteel Rosendael stelde een prachtig stuk grond ter beschikking waarop de vereniging kon voetballen. Als dank daarvoor koos VVO voor het tenue de kleuren van de familie van Pallandt: geel en zwart.

Iedere vereniging met zo'n lange geschiedenis kent ups en downs door de jaren heen. Sportief hoogtepunt voor VVO was de competitie in de tweede klasse van de KNVB, met duizenden mensen op de tribune.

Dat is ongeveer dertig jaar geleden. Ook in die tijd is de kantine verbouwd. Net als in 2001, toen de kleedkamers werden uitgebreid, hebben veel vrijwilligers goed en hard samen gewerkt om de verbouwing te realiseren.

Sportief dieptepunt was in de ogen van veel VVOers de degradatie naar de 5de klasse in 2000. "Zie daar maar weer eens uit te komen", klonk het uit vele monden! Gelukkig duurde het verblijf in de 5de klasse zo kort mogelijk, want op de dag van het grote feest voor het honderd-jaar bestaan ( zaterdag 25 mei 2001 om 17.00 uur) reed het 1ste eerst op de platte wagen door Velp, omdat promotie terug naar de 4de klasse was bereikt. Een mooier kado kon VVO niet krijgen bij het Jubileum!

VVO is door de jaren heen altijd meer geweest dan alleen een voetbalvereniging. Vriendschappen zijn ontstaan "voor het leven" en waar vrienden samen willen zijn, naast training en wedstrijd, wordt feest gevierd, of op de Pinkenberg, of elders in zalen in Velp of op de Korenmarkt. Vroeger, toen het verenigingsleven een prominentere plaats in het menselijk bestaan had, kwamen vele georganiseerde activiteiten voort uit VVO. Zo heeft men aan athletiek gedaan en is in 1950 VHVO opgericht, een handbalafdeling, en werd er getafeltennist en toneel gespeeld. Op grote feesten, gekostumeerde gala-avonden, revues en toneelvoorstellingen kijken veel VVOers met veel plezier en een beetje weemoed terug. De Pinkers, onze eigen carnavalsvereniging, is een van de laatste stuiptrekkingen uit verleden tijden, 23 jaar geleden opgericht.

Veel sporen uit het verleden van VVO zijn ook nu, gelukkig, nog goed zichtbaar. VVO is trots op de unieke houten "luxe" tribune, de kleedruimtes zijn eerder nostalgisch dan luxe. De Club en de accommodatie ademen sfeer, gezelligheid en traditie. Maar voor de keerzijde mogen we onze ogen niet sluiten: de tribune vraagt veel onderhoud en is brandgevoelig, sociale controle is door de mooie, maar afgelegen ligging van het complex bijna onmogelijk. Vele extra's zijn in het verleden, maar worden ook nu van de VVO-vrijwillig(st)ers gevraagd. Denk alleen al maar eens aan alle energie die nodig is om het hout te conserveren.

Voor 1970 was er geen pupillenvoetbal in Nederland. Jongens van 12-13 jaar konden lid worden en competitie spelen. Ene Arnold de Reus, wie kent hem niet!, begon na zijn keeperloopbaan in het 1ste van VVO in de beginjaren 70 jongere jongens te interesseren voor voetbal. Hij zette in de regio Velp/Arnhem/Rheden een pupillencompetitie op voor zeven-tallen op halve veldjes. Hij was een echte pionier en, voor VVO heel gelukkig, een VVOer in hart en nieren. Jonge jongens bleken gretig, bleken er gevoelig voor snel nieuwe vaardigheden op te pikken en het niveau van de vereniging, voetbaltechnisch en tactisch werd hoger en breder. VVO moet het wat betreft spelers voor het 1ste en 2de hebben van eigen doorgestroomde jeugd. De jeugd neemt met 26!! elftallen deel aan de competitie. Verder zijn er 5 seniorenteams waarvan er 4 op de zondag en 1 team op de zaterdag spelen.

Een kleine honderd mensen zijn na hun actieve voetballoopbaan als niet-spelende leden ingeschreven, de meeste, omdat ze VVO niet kunnen missen. En zo is dat al jaren. VVO's oudste lid op dit moment is bijna 90 jaar.

Wie de geschiedenis van VVO nog eens op zijn gemak na wil lezen nodig ik van harte uit het Jubileumboek, t.g.v. het 100 jaar bestaan uitgebracht, "VVO gaat nooit verloren" nog eens in te kijken. Leuk en gemakkelijk leesbaar, met liefde voor VVO gemaakt. (op de club zijn nog een paar exemplaren voor de liefhebbers).